συμφυσιούμαι

-όομαι, Α [σύμφυσις]

ενώνομαι, συνάπτομαι κατά τρόπο φυσικό με κάτι, συνδέομαι με σύμφυση («ὁ ὑετὸς δένδρεσι καὶ φυτοῑς συμφυσιούμενος σῶμα ἀπεργάζεται», Επιφάν.).